صدایی که آشناست

                       یاد  ایل  در آن  بهار  و  سال   نو                      کوچ " وارگه  تهنیده " تا وارگه نو             در این نوروز و کوهساران سبز و چشمه های جاری زاکرس ، در این جاوارگه های سرد و بی دود و " دُرُنگ " ایل ، و مال راه های بی کوچ و هیاهو، راه بی سم کوب و  بی گرد " سِمات " چارپایان ، ساکت و بی بانگ چوپانی که  بی طاقت سگ خود را بنام " گله پا " های های ... ز جایی دور و نامعلوم صدا می کرد . در این کوهپایه هایی که بجز از سنگ قبر و شیر سنگی هیچ نشانی نیست ، میان این همه دار و بلوطی که طنین  " دی بلالی " نیست ، گلوی چشمه هایی که دگر جنگ و جرینگ چند پیاله ، بازی آن دختران مال نسیت ؛ در این ویرانه های آسیاب هایی که دیرگاهی ست دگر سنگی نمی چرخد ؛ بیا با عید و سال نو ، به رسم عید و عیدانه بیافشانیم گل لاله و باوینه به روی خاک مردان و زنان خوب ایلی که بنام بختیاری بود . بیا ای وارثین رفته از این آب و این خاک ! بیا یادی کنیم از خفتگان زیر این خاک.  به یاد آن نیاکانی که وارگه تا به وارگه با طلوع " زِله " و هی هی و گاله ، بار و وار کوچ ایلی را به پای خسته در گیوه ، همه سال، نسل به نسل کول و کنار کردند .     به یاد زله ی صبح و خروسخوان سبق با نیزه های سرخ همراهش ، پگاه  دست به بار کوچ مال آنگاه  که با  " صدایی که آشناست...ادامه مطلب

" اینجا بیمارستان سوختگی اهواز است . اکنون کودک شش ساله ای بنام  مصطفی با پانزده درصد سوختگی بستری شده است. او با قاشق گداخته و به دست پدرخود سوخته است "  - آهای کودک سوخته ی سرزمین من ! بر بوسه گاه تن نازنین تو بوی بریان توحش ، زخم کهنه ی کینه را باز هم تازه کرد. کودک معصوم این دیار! من با دستی که بی رحمانه تو را سوخت همدستم زانکه در سکوت سوختن تو تنها سر یه سرودن عاشقانه های خود سپرده ام . من از تصویر این همه اسباب و اصحاب خشونت ناتوان اما نقاش چهره های رویایی خویش گشته ام.آنگاه که جسم کوچک تو بدست قربانی دیروز، داغ و دود می شود من از سوز و گدازشمع و پروانه می گویم . اگر چه سوختن تو و آن سوز پروانه دردی ست مشترک که دریغا همزمان فریاد نمی شود. کودکم ! زین غفلت خود بر زخم تو بوسه ی شرم می زنم . بادا بمانی و خشم و کینه از بستر رویش عشق بزدایی .نوشته شده توسط عبدالعلی دوستانی در 0:21 |  لینک ثابت   •  صدایی که آشناست...ادامه مطلب

انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا و تا حدی کمتر انتخابات ۲۰۱۶ این کشور، با نشانه های نوظهور از جمله تنش های بی سابقه ی ناشی از دوقطبی شدن این جامعه و مشارکت بی نظیر مردم آن ، همه را، حتی تحلیل گران اجتماعی و سیاسی را غافلگیر و حتی شُکه کرده است!نکته ی غافل گیر کننده ی دیگر در این رابطه ، ناکارآمدی نظرسنجی های پیش از موعود انتخابات است که در دو دوره ی اخیر به نظر می رسد حکمت کلیشه ای خود را با این تحولات از دست داده است و ضریب خطایی بالا و غیر معمولی را نشان می دهند. اما با وجود این علائم بی سابقه و نوظهور، یعنی *کثرت مشارکت و دوقطبی شدن جامعه ،* کمتر کسی را متوجه ضرورت یک نگاه تازه تر و عمیق تر کرده است؛ و می بینیم که در شبکه های متفاوت خبررسانی و تحلیلی دنیا، شب و روز عده ای با مته به خشاش گذاشتن های معمول، مشغول تحلیل و تطبیق داده های سطحی و پردازش آمار و ارقام های صرفن  انتخاباتی بوده اند تا این داده های سطحی را در قالب قاعده و کلیشه های همیشگی توجیه کنند و نهایتن دلیل پیروزی آن یکی و شکست این یکی را نشان دهند و نه چیزی عمیق تر از این!البته این مفسران تعلیم دیده و سر به زیر، نسبت به آن علائم و نشانه های نوظهور، یعنی مشارکت بالا و دوقطبی شدن  شدید و تنش های انتخابات آمریکا و همچنین ناکارآمدی نظرسنجی ها گوشه چشمی هم داشته اند اما فقط با کمی تعجب و بهت زدگی از کنار آنها گذشته اند. این بهت زدگی آنها، خیلی که جستجوگرانه باشد نهایتن شک آنها را متوجه قانون انتخابات و یا یک بحران انتخاباتی کرده است که مثلأ شاید نیاز به اندک اصلاحی داشته باشد. یا اینکه استثنائی بودن رفتارهای ترامپ را عامل این نشانه های تازه می دانند و لابد با رفتن او همه چیز آرام است! در نهایت این صدایی که آشناست...ادامه مطلب

 حدود یکسال پیش بود که در بیمارستان امید لالی خبر مرگ مادری در جریان عمل زایمان ، خانواده ای را به ماتم نشاند و اهالی را از نتیجه ی یک عمل پزشکی ساده بهت زده نمود . با مصلحت اندیشی اهل مطبوعات و به امید اینکه درس عبرت مسئولین شود این واقعه ی تلخ در سکوت خبری به فراموشگاه دردهای نهفته منطقه سپرده شد . اما با کمال تاسف اینک در سالگرد آن واقعه ی دردناک بار دیگر مادری دیگر آنهم از همان خانواده به همان صدایی که آشناست...ادامه مطلب

                       کمتر از یک سال پیش هنوز جوان بیکار تونسی خود را در مقابل ساختمان شهرداری به آتش نکشیده بود و هنوز هیچ نظریه پردازی  وقوع جنبش های زنجیره ای جهان را پس از این حادثه به خواب هم نمی دید ، هنوز تئوری پایان انقلاب ها و حتی تئوری پایان تاریخ به قوت خود باقی مانده و تا پایان این تئوری ها اندکی مانده بود ؛اما بی نظمی در ضربان قلب بازارهای مالی و وال استریت ها و شریان سست بانک های مت صدایی که آشناست...ادامه مطلب

_ تعلیم و تربیت  فرآیندی فراتر از نصیحت معلم و مدیر وقتی طاقتشان طاق شد و چاره ی دیگری نمی بینند از آن همه دژموانع ، دیوار کوتاه اولیاء را انتخاب کرده و فورا مثل کلانتری پدر یا مادر دانش آموز را احضار کرده و می گویند : « این چه بچه ی تنبلی ست که شما تربیت کرده اید ... نه از تربیت خانوادگی بویی برده نه درس می خونه ... آخه ما با چند نفر سر و کله بزنیم ؛ چرا به بچتون نمیگید درس بخونه ... اخراجش می ک صدایی که آشناست...ادامه مطلب

                                           وقتی سوار بر ماشین از خروجی شهر لالی  به سمت رشته کوههای زاگرس حرکت کنیم حدود نیم ساعت بعد به دامنه ی اولین رشته کوهی می رسیم که از جنس سنگ است و پوششی از درختان بلوط دارد . در امتداد این رشته کوه و کمی مانده به تنگه ی بابااحمد ( گلوگاهی حساس در مسیر راه قدیم بوده ) جاده ی  ماشین از میان شهر قدیمی بنه وار عبور کرده و آن را به دو نیم می کند و ناگهان دو چشم صدایی که آشناست...ادامه مطلب

                         آیین دیرپای نوروز و دیگر اعیاد و اسطوره های فراموش شده سر زمین ایران که قوم بختیاری یکی از دوستداران و پاسداران  تاریخی آنها بوده است در وجود خود رازهای آشکار و پنهانی دارند که ماندگاری هزاران ساله ی برخی از آنها حکایت از آن رازها دارد . رازهایی که بی شک به نیازهای آشکار و پنهان انسان و حاملان این سنتها ارتباطی سمبلیک دارد . ساده تربگویم  ، این راز همان نوزایی سنت نوروز اس صدایی که آشناست...ادامه مطلب

         میزان حرمت و حقوق زن در یک جامعه متاثر از میزان حقوق و حرمت دیگر گروه ها و افراد در روابط  متقابل اجتمایی است . چرا که الزام  به رعایت حقوق دیگران بعنوان یک عادت و آموزه و ارزشی اجتماعی نمی تواند در جایی بکار گرفته شده و در جایی دیگر فراموش شود. رعایت حرمت و حقوق افراد در مناسبات خانواده با رعایت حرمت وحقوق افراد درمناسبات مدنی و اجتماعی تاثیر و ارتباط متقابل دارد و رعایت حرمت و حقوق افرا صدایی که آشناست...ادامه مطلب

                       یاد  ایل  در آن  بهار  و  سال   نو                      کوچ " وارگه  تهنیده " تا وارگه نو             در این نوروز و کوهساران سبز و چشمه های جاری زاکرس ، در این جاوارگه های سرد و بی دود و " دُرُنگ " ایل ، و مال راه های بی کوچ و هیاهو، راه بی سم کوب و  بی گرد " سِمات " چارپایان ، ساکت و بی بانگ چوپانی که  بی طاقت سگ خود را بنام " گله پا " های های ... ز جایی دور و نامعلوم صدا صدایی که آشناست...ادامه مطلب